Vorig jaar, half november 2010, gingen mijn vrouw en ik voor drie dagen naar de Duitse stad Düsseldorf. Wij hadden twee overnachtingen geboekt in het hotel Novotel. Eerst parkeerden we onze auto en kwamen dan in de ruime ontvangsthal terecht. Daar begaf ik me naar de receptie bij de dienstdoende dame, mevrouw Ann Vertgewall. Verrassend genoeg werden we op een spontane wijze in een perfect Nederlands aangesproken. Vermoedelijk had deze dame ons Nederlands horen spreken.
De volgende dag vroegen we haar, hoe het kwam dat ze zo mooi Nederlands sprak. Zij antwoordde dat ze tijdens haar jeugdjaren in Brugge had gewoond en secundair onderwijs had gevolgd in de Toerisme en Hotelschool in Brugge. Toen wij daarop vertelden dat wij zelf in Brugge woonden, antwoordde ze dat haar ouders daar nog altijd woonden. Meer nog. Sedert een tweetal jaren waren haar ouders verhuisd naar de deelgemeente Sint-Andries. Zo kwamen we tot de verrassende vaststelling dat haar ouders slechts twee huizen van ons af woonden: zij in nummer 19 en wij in nummer 23! In Hotelschool Spermalie dienden de leerlingen gedurende enkele maanden in het buitenland stage te lopen. Onze receptioniste koos voor Duitsland. Later trouwde ze daar met een Duitser. In Duitsland is het blijkbaar de gewoonte dat voor een vrouw de familienaam van de man wordt gebruikt.
Tijdens de Kerstvakantie kwam mevrouw Ann bij haar ouders in Sint-Andries op bezoek. Ze kwam ons ook goedendag zeggen en zo konden we nagenieten van onze toevallige ontmoeting in Düsseldorf!
Ingezonden door André Vansteelandt uit Sint-Andries (Brugge), 28 mei 2011.