Serendipiteit is de gave om door toevalligheden en intelligentie iets te ontdekken waarnaar men niet op zoek was. Filoloog en toponymist P. Kempeneers, een trouwe bezoeker van het Rijksarchief te Leuven, is ongetwijfeld in het bezit van deze gave. Regelmatig spit hij interessante vondsten in het archief boven. Zijn laatste ontdekking is een kaart van Liedekerkebos te Liedekerke, die hij aantrof in het archief van de schepenbank van Boutersem onder de beschrijving “varia”.
De kaart op perkament – van 67,7 bij 56,2 cm en op schaal 1/4158 – is vermoedelijk ooit onderdeel geweest van een legger van de goederen en dateert vermoedelijk uit de 17e eeuw. De landmeter is niet gekend.
Het Liedekerkebos was eigendom van de heren van Liedekerke en de kaart geeft een deel van hun bezittingen weer, namelijk een oppervlakte van 186 bunder en 162,5 roeden. De aanpalende toponiemen van “Lidekerck bosch” zijn: Moninck bosch, d’Eygen, Neircauter, Herteghem bosch, den langen houw en den Gref.
Belangrijk is vooral de waarheidsgetrouwe afbeelding in vogelperspectief van het karmelietenklooster van Muilem (eertijds Muylem) met de beeweg met 4 kapelletjes. Het klooster was immers een gekend bedevaartsoord waar O.-L.-Vrouw vereerd werd. Vanaf de openbare weg stapte de bedevaarder ongeveer 90 meter naar de ingang van de kapel van het klooster (links op de afbeelding) of naar de ingang van het klooster (rechts op de afbeelding).
De gebouwen van het klooster vormden een rechthoek. De kapel was geïntegreerd in het kloostercomplex en had een ranke hoge toren en vier hoge ramen. Indien we de schaal toepassen op het gebouw, geeft dit volgende vaststellingen: het klooster en de kapel samen hadden een gevelbreedte van 141 meter, de breedte van het kloosterpand was 82 meter. Deze overdreven omvang doet vermoeden dat de landmeter een andere schaal gebruikte voor het gebouw, wat hem toeliet meer details te tekenen.
Van het klooster van Muilem zijn slechts een paar afbeeldingen gekend en deze kaart betekent een zeer belangrijke aanwinst voor de iconografie. Een vergelijking met de tekening op de Ferrariskaart kan boeiende inzichten opleveren. Het grondplan van het gebouwencomplex is immers op de Ferrariskaart helemaal anders weergegeven.
Het restauratieatelier van het Rijksarchief nam het perkament onder handen en vlakte de kaart weer in haar oorspronkelijke toestand. Ze kan nu veilig in de kaartenkast in zuurvrij papier opgeborgen worden als inventarisnummer 509 van de archieven van de heer, het Leenhof en de Schepenbank van Liedekerke-Denderleeuw.