Technische fiche
Tussen de wethouders van Meldert en het kapittel van Sint-Bartholomeus in Luik rees er een geschil over de tienden dat lang aansleepte. Het leverde een lijvige bundel op, die thans in het Rijksarchief van Leuven wordt bewaard (K 28.484). Op 15 maart 1729 verklaarden de wethouders dat pastoor Servatij zijn klein huis had vergroot tot de ruimere woning waarin de rector woonde. Interessant hierbij is, dat Herman Herioul een goede getuige was. In 1729 was hij immers 96 jaar. Hij had dus pastoor Servatij goed gekend. Deze stierf in juli 1702, zo lezen we in het Manuaal van koster Henricus Gregorius De Proost (K 28.488, p. 47).
Tekst
Op heden den 15 meert 1729 coram Peeter de Boeck Meijer, Peeter Ausseloos ende Peeter de Vroije schepenen der Banderije van Meldert, comparuerunt Jan Vangoidsenhoven, Jan Smeijers insgelijck schepenen, Jan de Mat, Jaque Mareels, ende Herman Herioul aut ontrent 96 jaren, welcke declaranten verclaeren onder Eedt, als dat de wooninghe vanden heere Rectoor eertijts toebehoort hebbende aen den heere pastoor Guillielmus Servatij saliger, nu geleden van over de 35 a 40 jaren, maer en was een cleijn huijsken, welck huijs nu merckelijck verbetert ende grooter is gemaeckt, door den selven heere Servatij. In teecken der waerheijt sullen het selve altijt onder eedt bevestinge toties quoties hun aensoeckt sijnde ende de originele deser was geschreven op behoorlijcken segel ende was onderteeckent Jan Vangoidsenhoven Echevin, Jan Smeijers als schepenen ende met het marck bij forme van een cruijsken van Jan Demat, verclarende niet te konnen schrijven ende met het marcq van Jaque Mariels, als oock met het marcq van Herman Herioul, et a me secretaris.
Quod attestor, Hu. Vouwe, secretaris.