Wie naar Hoegaarden rijdt, heeft al vastgesteld dat in de Grijpen verscheidene wegen worden aangelegd. Deze wegen in het nieuwe industriepark van de Grijpen naderen hun voltooiing. Buiten de Westelijke Ring, die aansluit met de weg naar Hoegaarden, kwamen er nog drie wegen bij. Het zijn: de Grijpenlaan, de Walstraat en de Esperantolaan.
De naam Grijpenlaan is duidelijk. Hij verwijst naar de oude benaming van de Grijpen zelf. De Walstraat herinnert aan de “Wal” van de Grote of Derde Omheining, waarvan de Getestraat nog een overblijfsel is. De derde weg, de Esperantolaan, loopt van de Grijpenlaan naar de Mene en zo verder naar de Biezenstraat. Langs de Mene bevonden zich vette weiden, die onze voorouders de Boterpot noemden. Daarom stelde ik voor om deze naam in eer te herstellen. De Gemeenteraad ging op 21 mei 1996 akkoord met de benaming Boterpotweg.
Kandidaat-kopers van percelen, gelegen aan de Boterpotweg, reageerden echter terughoudend, omdat de benaming geen internationale weerklank heeft. Deze kopers vreesden dat het hun bedrijf geen goed zou doen, als op hun facturen een agrarische naam zou prijken. Daarom stelde ik aan het schepencollege voor om Esperanto als nieuwe naam te lanceren. Op 19 februari 1998 ging de Gemeenteraad akkoord om de goedgekeurde Boterpotweg te wijzigen in Esperantolaan. Internationaler kan het niet. Intussen ging ook de Provinciale Commissie voor Plaatsnaamgeving met deze wijziging akkoord.
Esperanto is een uitvinding van de Poolse oogarts Ludwig Lazarus Zamenhof. Hij woonde in het Poolse Bjawistok, waar in 1887 vier talen gesproken werden. In deze “multiculturele” samenleving ontstonden veel wrijvingen. Zamenhof dacht dat er meer eensgezindheid zou komen, als de vier volksgemeenschappen, Duitsers, Polen, Russen en Joden, naast hun moedertaal elk een gemeenschappelijke taal zouden spreken. Daarom vond hij deze eenvoudige taal uit. Meer nog. Als deze taal de wereld zou veroveren, zouden alle mensen broeders worden. De twee wereldoorlogen legden het anders uit en remden de opgang van het Esperanto.
Toch blijven velen geloven in deze taal. Er is immers voor het Esperanto een toekomst weggelegd als brugtaal in het eengemaakte Europa. Stel u even voor, dat er Esperanto-aanduidingen zouden komen op de nu “namen-loze” Eurobiljetten. In Tienen was er al in de jaren ’30 een vereniging van Esperantisten. Zij vergaderden in het Groot Hert, zoals ik heb opgemerkt op een uitnodiging uit die dagen. De grote bezieler was de Tiense commissaris, bekend als het Zilverménneke. (Lees hiervoor het werk van de huidige commissaris over de Tiense politie).
Sedert een vijftal jaar is er een nieuwe Esperantobeweging actief, onder de leiding van docent Bert Boon en met de samenwerking van de scoutsgroep in de Donystraat. Deze vereniging koos de naam La Hirundo. Wie wat Frans kent, begrijpt dat dit betekent De Zwaluw. La is een onveranderlijk lidwoord en hirundo is een naamwoord. Alle zelfstandige naamwoorden eindigen op een o. Verleden schooljaar gaf Bert Boon voor de eerste keer de Esperantolessen in samenwerking met de Tiense Avondschool (PLOB), in de lokalen van het Provinciaal Instituut voor Secundair Onderwijs. In september worden deze Esperantolessen hervat.
De keuze van een Esperantolaan is geen alleenstaand feit. We kennen al Esperantostraten in Antwerpen, een Zamenhofstraat in Anderlecht, en dichter bij huis een Zamenhofstraat en een Esperantolaan in het industriegebied van Haasrode.
Dr. P. Kempeneers.