Het Kast(eel) Holijk, vervorming van Oleit, heette op oude prentkaarten ook (Kasteel) Kempeneers, Cartuyvels of Cartuyvels-Kempeneers, zo genoemd naar de eigenaars, of Baltus wegens de bewoner, en zeldzamer Chateau de Rumsdorp, hoewel het Kasteel in Landen ligt. Dit grote domein, tussen de Rumsdorpstraat en de Oscar Huysecomlaan, ontstond door vereniging van verscheidene percelen. Het heeft thans een oppervlakte van 6 ha 61 a 4 ca.
Het Kasteel staat op A 655, dat één geheel vormt met A 656, respectievelijk gelegen ten oosten en ten westen van de Rumsdorpstraat. In 1833 waren de percelen A 655 en A 656 eigendom van Pierre Pierco, van wie ze overgingen naar Jean-François Stevens, een geneesheer en burgemeester uit Rumsdorp. De familie Stevens was vanouds in het bezit van de watermolen, nu de hoeve Pitsaer. Emerence Stevens, een dochter van de geneesheer, trouwde met Joseph Pitsaer (geboren te Tienen op 30.5.1853 en overleden in Rumsdorp op 3 juni 1912), die burgemeester en volksvertegenwoordiger was en op de molenhoeve woonde. De percelen A 683-684, naast perceel A 655 met het Kasteel, kwamen eveneens in het bezit van geneesheer Stevens.
Een tweede dochter van Stevens, Marie Caroline Celestine Stevens (bijgenaamd Zelie), erfde de gronden in Landen bij akte van 13 mei 1886. In 1885 trouwde Zelie met Fernand Isidore Kempeneers. Deze werd in Herk de Stad geboren op 15 mei 1856 en stierf in Landen op 6 juni 1898. Isidore was advocaat in Herk de Stad, maar werd tot vrederechter in Landen aangesteld in 1884. Door zijn huwelijk met Zelie besliste hij om zich definitief in Landen te vestigen. Op de grond van zijn vrouw bouwde hij in 1886-1887 een heus kasteel in Lodewijk XVI-stijl, omgeven door een prachtige Engelse tuin. Zoals gebruikelijk bij de rijke burgerij, kwamen in de tuin zeldzame variëteiten, zoals een Sequoia of Mammoetboom en een Ginkgo biloba of Japanse notenboom met zijn typische driehoekige blaadjes.
Om het Kasteel te bouwen, werden ter plaatse ruim 1 miljoen bakstenen gebakken. De architect uit Borgworm voorzag het kasteel van een vernuftig systeem van hete-luchtverwarming. Twee enorme gelijkgrondse roosters werden met elkaar verbonden door een ondergrondse gang die toegang verschafte tot de kelder waar de verwarmingsinstallatie stond. Volgens P. Delameillieure die het Kasteel beschreef, zijn roosters en gangen nog aanwezig zoals in 1886, al kreeg het Kasteel al een nieuwe centrale verwarming in 1910.
Isidore Kempeneers kreeg van Zelie twee kinderen: Marie Zelie Kempeneers (°Landen, 3 juni 1887) en Fernande Marie Kempeneers. Zelie overleed op 4 maart 1890. De weduwnaar hertrouwde met Louiza Helaers en kreeg van haar een zoon: Paul Kempeneers (sic). Fernande Kempeneers overleed in Elsene op 10 juni 1906. Bij de regeling van de nalatenschap, bij akte van 28 februari 1902 en 28 december 1907, ging het hele eigendom naar Marie Kempeneers. Van mijn naamgenoot heb ik niets meer vernomen.
Het Kasteel Kempeneers bleef tussen 1901 en 1909 bewoond als buitenverblijf, onder meer door een zekere Baltus, die voorkomt op een prentkaart. Marie Kempeneers trouwde in 1910 met Philippe Marie Florent Cartuyvels. Tijdens de eerste wereldoorlog nam Philippe vrijwillig dienst en werd hij in een kar over de Nederlandse grens gesmokkeld. Zijn vrouw voegde zich later met haar twee kinderen bij hem en op 1 januari 1915 trok het gezin naar Engeland. Tijdens de eerste wereldoorlog bezetten de Duitsers het Kasteel. Gedurende korte tijd vonden Franse vluchtelingen er een onderkomen. Intussen was het domein nog vergroot met enkele kleinere percelen, maar vooral door de stelselmatige aankoop van het grote perceel A 705, dat in de 19de eeuw versnipperd was.
Philippe Cartuyvels stierf op 23 juni 1969. Marie Zelie Kempeneers volgde haar man in de dood te Landen op 8 april 1976. Het was de zoon Marie Philippe Cartuyvels die het Kasteel erfde. Philippe II trouwde met barones Yvonne Marthe van der Straeten de Waillet. De zoon Pierre Cartuyvels werd burgemeester van Landen op 14 februari 2000.
Dr. P. Kempeneers.