In de “Handelingen” van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie in Brussel, jaargang 78 (2006), verscheen mijn uitgebreide studie over Vissenakens glorierijk verleden. Dit artikel van 252 bladzijden is als aparte overdruk verkrijgbaar.
Dit werk over Vissenaken is het sluitstuk voor Tienen. In 1987 verscheen over Tienen het boek “Tiense Plaatsnamen” in twee delen en in 1999 het driedelige werk “Thuis in Thienen”. Bost heb ik uitvoerig beschreven in mijn boek over Hoegaarden. Verder verschenen systematisch: Hakendover, Goetsenhoven, Oorbeek, Kumtich, Oplinter, en Sint-Margriet Houtem met een deel over Bunsbeek. Met de uitgave van het lijvige artikel over Vissenaken zijn dus alle deelgemeenten behandeld.
Aan de grondslag van Vissenaken ligt de stamvader Fasso, intussen de naam van een eigen gebrouwen bier in Vissenaken. Uiteraard komen de bekende heiligen van Vissenaken aan bod, met Sint-Pieter en Sint-Maarten, maar ook met de unieke Sint-Emmelen of Himelinus, die enkel in dit dorp wordt vereerd.
In de volgende hoofdstukken besteden we aandacht aan de waterlopen en het reliëf van Vissenaken, aan de bossen, de namen voor gras- en akkerlanden, de kerkelijke en burgerlijke gebouwen, de namen voor wegen en voetpaden. Het zal voor velen een verrassing zijn dat in Dienem ooit een windmolen heeft gestaan.
De namen dragen soms een boeiende geschiedenis met zich mee. Met veel zoekwerk kon ik de 3 pachthoven van Savooien situeren. Twee liggen in Vissenaken, het derde ligt in Attenrode-Wever. Samen met het eerste pachthof verdween de Sint-Niklaaskapel aan de huidige Twaalf-Apostelenstraat. “Vissenaken” is geschreven in een voor iedereen begrijpelijke taal. Het boek is verlucht met verscheidene foto’s en kaarten.
Dr. P. Kempeneers.
Voor meer informatie zie de bestelpagina van Toponymie van Vissenaken.