Via de Leuvense Universiteit kwam ik in contact met het gemeentebestuur van Kinrooi, ten noorden van Maaseik. Kinrooi is oorspronkelijk een gehuchtnaam. Sedert de grote fusiebeweging, nu 30 jaar geleden, is de gehuchtnaam de overkoepelende naam geworden van de samengevoegde gemeenten Kinrooi, Ophoven-Geistingen, Molenbeersel en Kessenich.
Sedert 1949 wordt er aan de Maaskant veel grind gewonnen. Hierdoor ontstonden op deze plaats veel waterplassen. Ze worden thans uitgebaat als een mooi natuurgebied. Op de Maasplassen wordt zelfs naar hartelust gezeild. Sommige plaatsnamen komen in grote delen van de Nederlanden voor. Broek is zo een woord. Andere namen, zoals de O, zul je in Tienen nooit aantreffen.
Het Germaanse woord *ahwo is verwant met het Latijn aqua. Het betekent ‘water’. Wat bij het water ligt, dus een aanslibbingsgrond, kreeg een naam met een j-suffix afgeleid van *ahwo. Zo ontstond *ahwjo. Zulke aangeslibde gronden raakten begroeid met gras. Het werden mooie weiden langs de waterloop. In Ophoven-Kessenich is dit de Maas.
Het Germaanse woord *ahwjo ontwikkelde zich in de Nederlandse dialecten tot een veelheid van vormen, zoals ouwe, auwe, awe, uwe, met dialectische bijvormen als ooye, oye, oge, o. Hetzelfde woord vinden we in het Duits als Au, Aue, zoals in Birkenau, in het Oudfries als ei, in het Zweeds als ö, en in het Deens geschreven 2. De afgesleten vorm van het Germaanse woord *ahwjo zit ook in het eerste lid van ons woord ei-land.
Veel bekende plaatsnamen bevatten het element *ahwjo in de betekenis van ‘waterland’. Zo bvb. oog in Schiermonnikoog. Dichter bij huis kennen we Zonhoven. In deze gemeentenaam zit geen element -hoven. Dit woord is er gekomen naar analogie van andere namen zoals Goetsenhoven, Attenhoven, enz. Oorspronkelijk eindigde de naam op -uwe. Nog in 1280 schreef men Sonuwe, dit is de ouwe aan het beekje genoemd de Zon.