In lang vervlogen dagen moest ik een trimester naar Oudergem om een collega godsdienst te vervangen. De klas had uitzicht op de openbare weg. ’s Middags moest ik de autobus stiekem in ’t oog houden die mij net op tijd tot bij het metrostation bracht. In de namiddag had ik immers les in Tienen. Het was dus “precisie-werk” om op tijd te komen. Die middag zag ik mijn autobus te vroeg aankomen en vertrekken.
Mijn leerlingen in de steek laten was geen optie, alleen een oplossing zoeken om op tijd in het station te geraken. Liften misschien? Zeker weten: niet teveel nadenken, doen! Twee korte minuten later leverde een vriendelijke chauffeur mij keurig af aan de metro. Zo kon ik op het perron nog enkele minuten benutten om een kleine meditatieve daad te verrichten. Die bestond erin om lukraak te bladeren in een gebedenboekje dat ik bij me had. Ik opende het boekje en mijn blik viel toevallig op een bladzijde waar ik las: “God, kom mij ter hulp. Heer, haast U mij te helpen”. Wat Hij in zijn goedheid had gedaan!
Voor wie gehaast is: beide zinnen staan nog altijd in een noveen voor de H. Teresia van het Kindje Jezus.
Ingezonden door Herman Vandermeulen, in een vorig leven leraar rooms-katholieke godsdienst. Tienen, 2 september 2010.