De voornaamste straat in Avendoren is de Avendorenstraat. Ze is genoemd naar de wijk gelegen op de hoogte in de omgeving van het huidige station. In de middeleeuwen was Avendoren een kleine heerlijkheid die afhing van de abdij van Broqueroie in Henegouwen. Vroeger was Avendoren veel uitgestrekter. De derde of grote omheining speed het oude Avendoren middendoor. Bij de aanleg van de 4de omheining kwam de wijk buiten de muren te liggen. Op dit ogenblik is Avendoren een wijk in en bij de Avendorenstraat.
De oudste vorm vinden we bij Gysseling: 1034 kopie circa 1700 Eurendore, waarbij de u te lezen is als een v, dus “Evrendore”. Andere oude vormen zijn: 1129 anselmus de auerendoren, 1145 Aurendor, 1278 arnoldi dicti awrendoren, enz. In de oudste attestaties heeft Avendoren een r (Averen-) die in de loop van de 15de eeuw verloren ging. Op deze wijze ontstond de uitspraak Aven-.
Gysseling zoekt voorzichtig naar een verbinding met namen als Averbode en Avernas, en twijfelt om Avendoren in verband te brengen met de volksnaam Eburonen. Wat het tweede lid -dore betreft in de geromaniseerde grafie van 1034, kunnen we geen aansluiting zoeken met doorn, uit het Germaans *thurnu-. Waarschijnlijk gaat dit lid terug op het bij ons zeldzaam Keltisch duron “burg, versterking”, te vergelijken met Fresdore (onbekend in de provincie Utrecht) uit Keltisch Fresio-duron “vesting van de Friezen” of Batavodurum (verdwenen bij Nijmegen) uit Batawo-durum “burg van de Batavi”. Het eerste lid is dan mogelijk een volksnaam Averen, te vergelijken met de Abrincatui (in de streek van de Avranches), met Indo-Europese wortel abh- “krachtig”, Gotisch abrs “sterk, heftig”. Zo kan Averendoren betekenen: burg van de sterken.
Deze burg kan gestaan hebben binnen het bekende hoefijzer, gevormd door Distel-, Verlat- en Avendorenstraat, waar de Sint-Mertenskerk werd gebouwd. Het voorkomen van een kerk, toegewijd aan Sint-Mertens, wijst op een vroege kerstening van Avendoren.
Dr. P. Kempeneers.